เผลอไม่ได้.....เป็นตามติดเลยนะ

ข้อมูลเบื้องต้น

อย่าบอกนะ….ว่า….เปรต  “คำอุทานออกมาของ”..(หอมด่วนหญิงสาว)..ที่อยู่ในห้องเพียงคนเดียวซึ่งเป็นเวลาดึกสงัดและเงียบสนิทเธอตกใจตื่นเพราะเสียงอะไรบางอย่าง …กอกแกก..กอกแกก..

สืบเนื่องจาก "หอมด่วน" เธอถูกให้เป็นตัวแทนของเจ้านายนำซองผ้าป่าสามัคคีไปร่วมทำบุญที่วัดแห่งหนึ่งในจังหวัดนครนายก  เจ้านายคงเล็งเห็นว่า"หอมด่วน"เป็นคนชอบทำบุญ ชอบไปตามวัดต่างๆ แต่ก็ไม่ยักกะถาม"หอมด่วน"เลยสักนิดว่าเธอรู้จักและไปถูกไม๊กับสถานที่วัดนี้ที่จะให้ไป ก็นะเจ้านายบอกวานไปให้หน่อย…ห้ามปฏิเสธ…555 (การไปครั้งนี้เป็นการไปร่วมบุญกับทางวัดและกับทางเจ้าภาพรายใหญ่ “หอมด่วน”ออกเดินทางจากบ้านตั้งแต่เช้าเพราะเธอไม่รู้จักวัดนี้…หลงบ้างไรบ้างอาจต้องใช้เวลา….แต่เธอก็เต็มใจและมีความตั้งใจไป "หอมด่วน"ออกเดินทางพร้อมรถคู่ใจ สองข้างทางเต็มไปด้วยบรรยากาศที่สดชื่นด้วยอากาศยามเช้า  เธอขับรถเลาะเลียบไปตามทางที่เต็มไปด้วยทุ่งนาเหลืองดั่งทอง …แหม…การเดินทางถ้ามีไครสักคน(ผู้ชายนะ..)ร่วมเดินทางกับเราด้วยก็จะดีมาก “หอมด่วน”แอบคิดเล็กเล็ก…> 

….เลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา แล้วจะถึงจุดหมายของคุณ เสียงบอกจาก Google Maps ปี๊ด……ปี๊ด……..ปี๊ด จอดทางนี้ครับ  เจ้าหน้าที่ของทางวัดได้โบกเข้าที่จอดเรียบร้อย……ขอบคุณค่ะ"หอมด่วนกล่าว"  เชิญด้านนี้ครับ เชิญด้านนี้ค่่ะผู้คนที่มาร่วมงานเยอะมาก ค่ะ..ค่ะ..ค่ะ ขอบคุณค่ะ

“หากญาติโยมพร้อมกันแล้วเตรียมสมาทานศีลและรับศีลกันนะ”….เสียงดังมาจากลำโพงภายในวัด…."หอมด่วน" และคนอื่นๆจึงรีบไปรวมกันที่ศาลาการเปรียญเพื่อร่วมในพิธีถวายผ้าป่า……

หลังจากงานพฺิธีผ้าป่าเสร็จเรียบร้อยทุกคนก็เริ่มทยอยกลับออกจากวัดสักพักเดียวบรรยากาศภายในวัดก็เงียบลงอย่างเห็นได้ชัด  ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่นานมีผู้คนเยอะและมากมายจนแน่นวัด  ……..ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ…5555   เราก็กลับสิจะอยู่ทำไมผู้คนกลับหมดแล้ว  ("หอมด่วน" บอกกับตัวเอง)…แต่เดียวเดินไปดูตรงโน้นแปปเงียบๆดีซึ่งเป็นมุมที่ค่อนข้างร่มรื่นและสงบมาก….แต่ก็น่าขนลุกอยู่นะ…(เงียบเกินนน)

“หอมด่วน”หญิงสาวเดินทางกลับถึงที่พักก็เป็นเวลาค่ำ……….ทำภารกิจส่วนตัวเสร็จสรรพเรียบร้อยก็เข้านอน “หอมด่วน”เธอเป็นคนหลับง่ายมากหัวถึงหมอนเป็นหลับ…….เธอหลับไปสักพักใหญ่ๆ "หอมด่วน" ต้องสะดุ้งพร้อมกับอาการสะลึมสะลือ เธอมองไปยังมุมนั้นซึ่งเป็นมุมที่ที่นอนกับมุมระเบียงทแยงเห็นกันพอดี นั้นเงาอะไร ตะคุ่ม ตะคุ่ม ตัวสูงมากๆ ใบหน้ากลมแบบใหญ่ ตาเบิกโพรงโต พยายามชะโงกมองดูเข้ามาภายในห้องของ"หอมด่วน" ด้วยความตกใจ..ในอาการครึ่งหลับครึ่งตื่นของ"หอมด่วน" เธอจึงตั้งสติสวดมนต์ไม่ว่าบทไหนก็นำมาสวด …เริ่มด้วยบทอิติปิโส…..บทพุทธชัยมงคลพาหุงบทชะยะปะริตัง……แผ่เมตตาให้ก็แล้ว…..บอกต่างคนต่างอยู่ก็แล้ว …..>โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย<ยังไม่ไปอีกยังจะพยายามชะโงกยื่นหน้าหาทางมองเข้ามาอยู่นั้นแหละ…จะเอายังไง.ไม่ไหวแล้วนะ “หอมด่วน”(พูดกับตัวเอง) ทั้งที่อยู่ในอาการครึ่งหลับครึ่งตื่น……บทพระคาถาชินบัญชรต้องมาแล้วค่ะ “หอมด่วน”เริ่มสวดด้วยน้ำเสียงที่ดัง..เร็ว..แรง.และเร็วขึ้น..เร็วขึ้นดังขึ้น..พร้อมด้วยน้ำเสียงสวดที่แข็งกร้าว….ดังจน"หอมด่วน"ต้องสะดุ้งตื่นจากอาการครึ่งหลับครึ่งตื่น  ลืมตามองไปยังมุมระเบียงตรงนั้นด้วยความตกใจและงงงั้น……ไม่มีแล้วเงานั้น…..ชัวร์เลย….ใช่เลย……ต้องตามเรามาแน่ๆเลยตอนที่ไปตรงนั้นตรงที่ร่มรื่นของวัดหรือไม่ก็ตอนเดินทางที่"หอมด่วน"เอยบอกอยากมีใครสักคนมาร่วมเดินทางด้วย…อย่าเผลอนะเขาตามมาแน่……..ได้บุญแล้วต่างคนต่างอยู่นะจ๊ะ…….ไม่ต้องมีใครร่วมเดินทางด้วยก็ได้อ่ะ